Pracownia Działań Przestrzennych
Studio of Spatial Activities

19.06.2017

Działanie performatywne z udziałem grupy 10 młodych męźczyzn, którzy w czasie rzeczywistym generują dźwięk za pomocą wykonanych z mieszanki włókien naturalnych i syntetycznych koców.

Punktem wyjścia do projektu było doświadczenie dźwięku trzepania koców przez osadzonych w Zakładzie Karnym w Siedlcach, które sprowokowało mnie do refleksji na temat opozycji pomiędzy własnym, zapewniającym bezpieczeństwo oraz ciepło kocem, a kocem w działaniu grupowym, które jest rodzajem musztry. Musztra porządkuje, tworzy zbiorowość w której wielość pojedynczych ciał zamienia się w jeden zsynchronizowany organizm. Harmonia ruchów wpływa na natężenie dźwięku. Siła dźwięku staje się reprezentacją dyscypliny w działaniu grupowym. W grupowym dźwięku trzepania, koc staje się czynnikiem porządkującym.

Struktura utworu to 10 sekwencji po 10 uderzeń przy pomocy których generowany jest dźwięk. Kompozycja dźwiękowa została stworzona dla konkretnej przestrzeni - pomieszczenia w jednej z hal zajezdni autobusowej przy ul. Włościańskiej w Warszawie. Miejsce to wybrałam ze względu na charakter wykonywanej w nim pracy: dawny magazyn części autobusowych jest elementem przestrzeni przemysłowej, której znakiem charakterystycznym jest dyscyplina i wysiłek fizyczny. Architektura tego pomieszczenia,która jest rytmiczna i uporządkowana narzuca dynamikę i dyscyplinę próbujących ją opisać ruchów. W opracowanej przeze mnie choreografii dźwięk opisuje przestrzeń, jej charakter oraz właściwości.